Bilinmez yücelerden
Bulutsuz gecelerden
Kelamsız hecelerden
Sana seslenebilmek
Bezeyip bucakları
Böcekler ölüm kustu yine
Büküldü çiçeklerin niceleri
Sevgiyle yaşamak varken
Böcekler ölüm kustu geceleri
Bükülmüş boyunlar üstünde
Savrulmayın uzaklara
Dövülmüş başaklar gibi
Parçalanmasın gönlümüz
Kurumuş topraklar gibi
Kalpten kalbe sevgi saldık
Gönül güllere vurgun, gülleri sarmak ister.
Dikenli engelleri güllerle yarmak ister.
Özlemini, vehmini, derdini terk ederek,
Gül kokulu sözlerle huzura varmak ister.
Mavi ufuklara hasret doğmuşum,
Mavi ufukları arar gözlerim.
Mavi güzelliğe ben vurulmuşum,
Mavi ufukları arar gözlerim.
Dinmeden hasreti gönlümde kanar,
Aydınlığı günbegün yok olmakta
Savaşlarla boğulan dünyanın
Çiçeklerin renkleri solmakta
Kederi artıyor yılların
Çocuklar umutsuz çaresiz
Gömülmeyin gafletlerin içine
Karanlık yasak bize
Büyük ülküler can versin
Umutsuz kalan yüreğimize
Yüreğimiz dilim dilim yorgun
Seslenişin öyle uzaklardan değil sevdiğim
Gönüller beşiğinden
Gülüşün ay-yıldızlı akşamlarca güzelmiş
Mahzunluğun neden
Bürüdü yüreğimi duman duman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!