Aklıma düşmeye gör,
Hüzün makamında bestelenir sözlerin,
gönlümün dilinde, söylenir durur...
Asıp kanatlarına vuslatları,
Uçar içimden vefasız kumrular,
Bende kalan, yine hasretin olur...
ellerimin ucunda hayat,
ilk defa bu kadar güçlüyüm
tüm yorgunluğuma inat.
ellerimin ucundadır hayat
yaslandığım omuz
bir vefalı yar ise
Yalnızlığın diğer adı
aşka karşılık almamaktır
kaçılmayacak kadar yakın
tutulmayacak kadar uzak
bi yerdesin.............
bana
Lakin sana “ mucize “ diyemedim / üzgünüm
Ey gözlerindeki hayat sağnağı ile beni mutlu eden “ mutluluk;
Musalla soğuğu ellerimden tut.
Sen saklansan yine ve ben hiç sıkılmadan arasam…
“Bulamadığımda çıkmazsan” diye öyle çok korkuyorum ki…
Seni hiç bulamazsam, durmadan gözlerimi yummak zorunda kalırsam ya…
Birgün kendiliğinden çıkarmısın; “Ben seni çok özledim.” dersem? ?
Özlemin olmasa ne anlamı kalırdı umut etmenin,
Sen ve ben aynı cümlenin içinde
iki yabancıyız.
Hayat ile ölüm arasında kalan boşluğa sıkışmış
iki bahar sabahı..
Biraz yorgun, biraz kırgın..
iki esir yürek...
Hiç bulamadığım adres
Mutluluğun adresi
varmı böyle bir yer
onu da bilmiyorum
önemi de yok artık
bu günden sonra da aramayacağım
aynı dili mi konuşuyoruz
bakabilirim gözlerine..
Dokunabilir miyim aşka
dokunabilir miyim ellerimle diye sorarım
geçer mi yüreğimin üşümesi
Bakışlarım dondu sanki, yüreğim donunca
Saatler dakikaları
dakikalar saniyeleri kovaladıkça
her şey daha zorlaşıyor.
Zaman herşeyin ilacıymış
kim demişse
bana göre değil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!