Sessizliği(ni)n içinden geçiyorum
bir durakta rastlıyorum
kırık bankın üzerine
kuşlar yuva yapmış
anla ki ne zamandır kimse uğramamış
az ötede yaşlı bir kedi
-I-
şiir ağlıyor dizenin bir yerinde
utancından bulamıyor düştüğü yeri
insan kılıklı gölgeler gölge kılıklı insanlar
virane bir şatonun dünya kapısından fırlayarak
kalbimde bir yerde,
gözlerini kapatmış
göğe bakan bir sızı var.
kirpiklerinin ucunda başka bir
sızıyı taşıyor.
su gördü
kırmızı bir masaldan
akarken gençliğimi
sakladı içine
devrimsiz isyanları
darmadağın saçlarım
uygarlığını kaybeden
yürür sürüngen olmaya
geçtiği yerlerde pıhtılaşmaz kan
iki ayağındaki ayıplı halka
içerden çürütür kemiği
ruh yalnız üşür
en güzel yerinde akşamın
yağmur geçti sokağımdan
daha ay çıkmamışken
ve radyoda bir tango çalarken
eski fotoğrafları taşıyan
bir hüzün kırdı dallarımı
utancı bildim gözlerimden
bakarken Gazze’de bir çocuk
insanlığa küstüm yüreğimden
gözünün yaşından görmezken çocuk
kırmızıya küstüğünü toprağın
UZAK ŞEHRİN AŞIĞI -Arabesk şiir
Bir uçurumdan attı kendini aşk
dibi görünmeyen bir ıssızlıkta
oylece yattı, elinde bir mendil
nakış oldu ömrüme yollar
döne döne, kıvrıla kıvrıla işlendi
ince bir iple zaman
sonra saçlarımın beyazı döküldü
tel tel eski bir sevda örüldü
yine de bitmedi yollar, nakışlar eskidi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!