Sen ki benim muştu mu yasa çevirdin
Al sahte yüreğini var git benden
Ben ki sevdada yenik düştüm
Al baharını, bahçeme nifak ektin...
Sen nerden bilesin sevda ya olan özlemi'mi
Sen bayım esrarlı bakışlarını çek üzerimden
Umudun mavinin yaftasını vurma yüreğime
Ben varya sana kanmamda
İçimdeki mavişe güvenmiyorum
Ne yürekler var izbeleri kapkara
Söylesene şair, gecemi daha karanlık yürekler mi
Aydınlık diye güneşi beklemek yerine
Bir tebessüme kaç güneş batıranlar var.
Sevdayı taşımaya yürek lazım
Bu kadar yüreksiz in arasında boğuluyorum
Sevda kaç bedendi!
Bazı yüreklere bol geldi
O kadar kalpazan var ki
Sevgi izbelerde kara borsa
Baharda ayaz vurmuş, mor dağların sümbülüyüm
Ne güzel hayallerim vardı
Kelebeklerin kanat seslerini dinleyecektim
Kırıldım
Toprağa tutunan dalından
Yine bir sevdamı öldürdüm
Az önce ama kendi istemişti
“Gülüşlerine gömsünler beni”demişti
Sevdam hep şafağa gebeydi,
Gönlüm gün doğumuna erişemedi.
Hazanı bilirimde hafız!
Baharın kokusunu rengini anlatsana,
Gecede dem vurdumda,
Gündüzde mavilere hasret kaldım...
Gülüşlerimi yüreğime değilde
Resimlere bıraktığım gün kaybettim
Söylesene hayat, ben sende nekadar ettim
Bu saatten sonra kimse bana niye değiştin demesin.
Ruhumun kanatları göğsümü parçalıyor,
Ben bu dünyanın yetim çocuğuyum,
Ne sahip çıkanım var nede anlayanım,
Kayboldum bunca ruhsuz bedenlerin arasın da.
Bir nefes istiyorum tüm umutları içime çekecek kadar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!