İnsan silmeye resimlerden başlarmış.
Sildim...!
Son gülen resmini.
Bahçemde çıkan ayrık otuymuşsun,
Filizlerine aldandığım...
Sen bende ,yolumun huzur taşları
Kuytu izbelerden denize inen yokuş
Karanlığın,sorgulamaların son bulmuş hali
Sevgili
Sen benim ruhumun ,denize çıkan sokakları gibi.
Çok şiir yazasım varda;
Densizlik edip üzerine alırsın diye yazmıyorum...
Sevdanın dilencisiyim yâr!
Adım adım sana geliyorum,
Gönlümü açtım sana yüzsüzce dileniyorum,
Her adımda bir değerimi arkamda bıraktım,
Az önce yere düşen gururumdu,
Bir adım daha atarsam yâr,
Yüreğimden yüzlerce kuş göçtü,
Bir tanesi kaldı göğsümde kanatlandıkca canım yanıyor,
Cesaretsizlerin elinde sevda ziyan oldu,
Gurur denilen inat denilen duvarlara hapsedildim.
Sevgisi büyük olanın hükmüde ağır olurmuş,
Bir aşk vardı düşlerimde
Ahmed Arif'in dokunmadan uzaktan sevmesi gibi
Nazım Hikmet misâli sevdikçe çoğalması gibi
Bir aşk vardı düşlerimde
Cemal Süreya’nın çıra harıyla yanması gibi.
Vuslatı yaşamamış yürekten hüzün sızar,
Kaleme ağlar,Şiir kokar,
Gökyüzünde her yıldıza umut asar,
Düş yorgunluğunun vuracağını bile bile...
Eyyy yâr...
Deniz kenarında elele kumsalı arşınlamak isterken,
Çöllerin kavurucu kumunda yüreğim kuruyor...
Ne yağdın bana,nede tomur tomur sevdaya doyura bildin...
Ya hak diyerek diz çöktüm,
Ellerimi semaya açasım var,
Heybemde barlıktan başka ne var,
Mevlana misali Şeb'i Aruzu kutlayasım var.
Dünya bir handı kapısından girdim,
Yol uzun yâr ararım bilir misin
Maslahatım gönüldür sezer misin
Bakma, başın çevirir gider misin
Kelamını yüreğini sevdiğim.
İsterim doğada cemalim parlaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!