Acıtma gönlüm bunada alışırsın
Göz yaşlarını hep içime akıtırsın
Üzülünce sen parçalara ayrılırsın
Sevdan büyük ama karşındakine anlatamazsın
Güneşin doğmasına izin vermiyor bulutlar
Gök yüzünü kapkara dumana çeviriyorlar
Gök gürültüsü ile baharı müjdeliyorlar
Yağmur bırakarak toprağı sevindiriyorlar
Günler hayal olur uçar gider
Özlem gönüle yine yaralar deşer
Sevilen bilmez Seven neler çeker
Çektiklerini yazdırarak onu şair eder
Ben ne büyük sıkıntılar yaşadım
On altı yaşımda hayatın içine atıldım
Hiç bilmediğim görmediğim zorlukları tattım
Hepsini başardım bunuda başarırım Anam
Ailesi tarafından dışlanan
Kendi içinde de huzur bulamayan
Hayatını doğruluktan yana kılan
Birini tanıdım eller tarafından kucaklanan
Duygu yüklü gönüllerle anlatılan
İnsanları sevgi ve muhabbetle kucaklayan
Sevda zincirini tüm dünyaya salan
Hayat bir şiirdir yaşarken yazılan
Bulamıyorum derdimi dökecek bir insan
Kalemimle yazıyorum artık bir destan
Okuyan herkes buna oluyor hayran
Yinede çıkmıyor içlerinden beni anlayan
Akşam güneşi dağların arkasına aşıyor
Gök yüzünü zindan karanlık kaplıyor
Yıldızlar ortaya çıkmaya başlıyor
Benim gözlerim bizim yıldızımızı arıyor
Dağlar taşlar yerle bir olsa
Denizler dünyayı altına alsa
Yeryüzünde kıyametler kopsa
Benim gönlümde bitmez bu sevda
Yıllarca kan döküldü vatan sevdasına
Nice analar evlatsız kaldı bayrak uğruna
Topraklar sulandı akıtılan kanlarla
Nice şehitler verdik bağımsızlık aşkına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!