Bir hayal bir düşken kavuşmak sana
Bir anda sessizce girdin dünyama
Kaybetmek korkusu ölümdür bana
Sen varsan gecemde bakmam sabaha
Uzaktan uzağa sevdiğim
Birisi vardı bir zamanlar
Hep yollarını gözlediğim
Birisi vardı bir zamanlar
Kaldırım taşında bir iz ararım
Gönlüme teselli olur mu diye
Gelene geçene seni sorarım
Belki bir tanıyan çıkar mı diye
Ne zaman yüzüm gülse
Ardı sıra ağladım
Ne zaman sevdim ise
Ateşlerde dağlandım
İşlenmeyen günahı yüklerler üstüne
Allah’ım şeytana uydurmasın bir kere
Atar çamur çeker gider bakmaz yüzüne
Allah’ım şeytana uydurmasın bir kere
Kalmazsa Allah korkusu ne din ne iman
Her günüm seninleydi her dakikam seninle
Ömrümü verecektim bitmeyecek sevgimle
Bırak yakamı yeter bırak beni kendimle
Buna ne sevgi denir ne de insanlık denir
Nasıl sevdim seni bir bilebilsen
Ne fallar bakıldı senin uğruna
Açıp ta kalbimi bir görebilsen
Bir ömür adandı senin yoluna
Sanma ki hep böyle geçecek günlerim
Acıyla kahırla akan gözyaşıyla
Yazık ki maziye karıştı dünlerim
Sen benim dünyamdın gülüyle taşıyla
Sen yoksun dünyamda boş artık yüreğim
Geceyi bölerken mavi düşlerim
O an kayıyorsun bir yıldız gibi
Tutmak isterken seni ellerim
O an kayıyorsun bir yıldız gibi
Daha yeni doğmuşken üstümüze güneşler
Yeni açmışken lale hanımeli sümbüller
Bak herkesler imrenir kıskanırken kumrular
Bitmemeliydi bu aşk henüz açmadı güller




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!