Biliyormusun sensizliğin o korkunç heybetini?
Sen hiç yaşadın mı,benim yerime sensizliği?
Surları yıkılmış kale gibiyim inan
Beden varda can yok can.
Sensizlik;
Şarkılar duyardım,hatıralardan bahseden.
Gülümserdim.
Şiirler okurdum,vefasızlıktan bahseden.
Gülümserdim.
En çok sevdiğim satır başını
Bu defa bu cümlemin sonuna koyuyorum.
SENİ SEVİYORUM diyorum...
Bana sen öğrettin biliyormusun...
Bir bulutu uçağa benzetmek kadar çocuksuydu,
Sana olan sevdam.
Sadece bir umuttu
Ve asılı kaldı mavinin göğsünde.
Dün gece seni andım,
Yağmurlarla birlikte.
Sigaramda tütüyordun,
Dudağımda küfürle.
Senden Bahseden şarkıların nağmesini,
Sana yazdığım şiirlerin her hecesini,
Durup durup karşıma çıkma olur mu benim?
Seni görünce içim içime sığmıyor.
Elim ayağım titriyor,
Yüzümü ateş basıyor.
Avuçlarıma bıraktığın bir tutam kokun,
Hala burnumda tütüyor.
Bir sahil kenarındayım
Akşam oldu olacak
Güneş, denizi öpüyor usul usul
Aklıma düştün.
Aldırmadım.
Soyundum tüm hüzünlerden.
Ben ,ölüyorum.
Sense hala içimde,
Çiçekler açıyorsun.
Alnımda kaç takvim yırtığı var,
Sayamıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!