Bir gün gelip gideceğim buralardan
Harabe yaşamları alıpta yanıma
Bir demet korkuyla beraber
Bir parçada umudun sonsuz çölünden
Kaçmayacak,gideceğim
Sonra ister kara ister ak olsun geceler
Öylece durup kaldım beyazlığın karşısında
Herşeyi kaybetmiş mahzun bir çarşaf gibiydi
Seyrediyordum bozguna uğramış yüreğimi
Gözlerim manasızlaştı ansızın,
Ellerim tren rayları sanki
Gelip geçer yüzlerce yaralı vagon avuçlarımdan
Bir gün 'herşey bitti' bitti dediler
Ozaman duvarımdaki kirecin
Kar beyazı hüznünü duydum
Kederdim artık,bilmediğim insanların kol düğmelerinde
Hep devam etti hayat
Ne kadarda inaççıydı
ve yalansızdı günler
Çünkü sen,nleydi her an
Ne kadar da dolu nekadarda buruk ah şu gözlerin
Üzgünüm delikanlım iyisin hemde çok
Cesaretimi topladım tutacağım bu defa ellerini doyasıya
Biliyorum ki ozaman benliğimi yakalayacağım
Karanlıkları en beyazına
Seni ve düşlerimi koydum
Martıların yüreklerinde,ben ve gölgelerim
Alev alır istemlerim göğün derinliklerinde
Sularım kanatlanamayan insanları,
Sevgim ve umutlarım ile
Buzun ateşi sebepsizce ağlayan ellerimin dermanı
Kora cesurca atılan kır tanesi
Yağmur sesini verdiği o acı
o doyum
ve yüreğimde korku külçeleri
Gözlerim kör, tenim duyusuz
Hayat,
Bir ormandır gülüm
Kimi yolları yürümekten aşınmış
Kimilerine de ayak basılmamış
Hayat,
Sönmüş alevlerin ortasında bir kordur
Karanlık bir sabahtı uyandığımda
Sevda uykusundan
Başucumda mavi bir martı vardı
Kahırlı anlarımda avutsun diye beni
Gözümün kenarında öksüz bir katre
Yalnız,yapayalnız,anasız bahtsız
Bir çığlıktı kopan,boşlukta; ölüm sarısı
Baş ucumda bir demet kasımpatı
Düşleri cebinde,
Elleride tam göğsünün üstünde
Hem parlak hemde solgun
Kulağında bir çift saman
Sabahtı,
Birkaç çizik bulut altında
Güneş çekip gidiyordu yarına
Kimse,kimse bir şey yapamıyordu
Yanıyordu gözleri
Acıyordu hisleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!