Emek Şiiri - Emin Ali Tütüncü

Merak ederdim hep
Neden pir sultan giderken darağacına
Neden atılan taşlar değilde
Neden dostun attığı bir gül yaralar onu

Acaba elveda derken bile ağlayan gönlümü susturamayan,
Her daim severken bile çağlayan ruhuma koşamayan
Gamsız bir sevgili midir o dost

Acaba işitip te duymayan bir kulak
Bakıp ta görmeyen bir gözmüdür
O narin,o taze, o kırmızı, o saf gül

Yoksa dara çeken seni urgan değil, ip değil
Hızır değil, cellat hiç değil
Yıkan seni boşa giden emek mi
Kalabalık içinde yenen son yemek mi

Bunu söyleyen pir mi, hakikat hep bir mi