Emek Şiiri - Doğukan Özdemir

Ne kadar da sahte bu insanlar
Sevinçleri, hüzünleri
Her biri gösteriş için artık
Kimsenin gerçekten umrunda değil
Gece yatağa aç giren bir çocuk
Kimsenin ilgi odağı değil gerçekte
Bulgur parçası için varını ortaya koyan insan
Çocuğu için çalışıp didinen, emek veren
Karısının belki tek isteği olan güzel bir
Elbiseyi, yiyeceği, ev eşyasını
Almak için harıl harıl çalışan
Yorulan, yorgunluktan ölen, yiten
Kimse gerçekte ilgi odağı değil.
Gerçekte nedir ilgi odağı olan?
Nedir bu insanlardan daha kıymetli olan?
Kim çekiyor dünyanın bu kahrını onlar kadar?
Gösteriş budalası insanlar hazırakonarken
Soğuk bi ayazda, düşünemeden şartlarını
Ekmek parası adıyla, çalışan, yiten kim?
Kim oldukları belli bu insanların
Küçük bir evde, sıcak demlenen bir çaydır
Onları mutlu eden
Bir ekmeği ailecek bölmeyi bilmektir
Onları büyük yapan
Az ile yetinip şükreden yine onlardır
Onlar garip, onlar açtır
Kimsesiz kalsalar da,
Yüreklerinde umutları hâlâ vardır
Onlar ailenin demir parçalarını dik tutar
Yıllar boyu acı çeker, yine de ses etmezler
'Neden konuşmaz, neden susarlar'?
Demeyin sakın,
Ekmeklerini böyle kazanırlar
Bir emek hırsızının iki dudağı arasındadır
Emeklerinin karşılığı