Emaneti Kutsi
Bir emanet-i kutsidir mushaf-ı şerifin bende
Kelam--ı kadimdir ki sertâcım başım üstünde
Sancak gibi taşırım bu yorgun yüreğimde
Toz kanatlı bir mavi yusufçuk sanki ellerimde
Uçup gidecekmiş gibi korkarak tüm şefkatimle
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta