Elyamanda Gün Ahir Şiiri - Seyfi Karaca

Canak cömleklerden oyalanip eylenirken
Pusulasi kayip insan buluntulariydi künyesi yazili nami diger
Soguk su lastikleri kasaba diye bir yere adlanir söylenirdi
Kulaklari cinlasin kirk yilda bir sonrasi kuru toprak yalin ciplak dikenli dag
Agizda erimesi sanki yüzyillar sürerdi halkali sekerlerinin
Sindire sündüre dilde tamakta kaymaksiz kurrabiye seker sucugunu cevizli
Tahta sandiklardan derme catma portakal kasasinin yannda
Adi neydiyse unuttum gitti resimli kapaklisina gazozu bedava
Kendi icinden cikmis hayal kirikliklariyla doluncaya kadar
Evi barki sokagi herkes
Herksin aynisi ve tekrari
Suyu cekilmis bulutlardan kar ve yagmur dilenir gibi dönüp
Hickira hickira dörtbir yanda dolandikca siren
Rastlayacak issizliktan baska kimsesi olmayan yalnizliklari bireeer ikiser
Arayip da bulunmazin gidip de dönülmezin
Ceremesi calkantisi hic bitmeyen bozuk musluk damlaciklari
El yamanda insan irmaklari
Ayda yilda bir kulaklari cinlasin

Aralik / 20