Elvan çiçekleri açtığında

Yoksun ya diye başlıyor her şiir
Varlığına dokunuşlarıyla
Hayat buluyor
Sen uzak ülkelerin
Sen kurak iklimlerin
Elvan çiçeği
Dalına tutkun
Toprağından ayrı düşmüş

Şimdi yaban ellerde
Şimdi kimsesizliklere sürgün

Canımın yarısı
Canımın güzeli
Seslenişim senden yanadır

Senin mutluluğuna yazılmıştır
Elvan çiçekleri açtığında
İçi dolu hikâyesi

Rakı kadehlerine yüzün
Sofralarına gülüşün
Yer etmiştir

Gelişine huzur
Gidişine hasret çiçekleri
Ekilmiştir

Yoksun ya diye başlayan her şiir
Elvan çiçekleri solduğunda
Anlamını yitirecektir