Elvan çiçekleri açtığında 23

Aytekin Orhan
1248

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

Elvan çiçekleri açtığında 23

Taner şaşkın ev sahibi gelmiştir diye içinden düşünürken, Elvan hızlı adımlarla sanki gelenleri biliyormuş gibi kapıya doğru yürüdü. Kapıyı açtığında karşılarında Selim ve Sevda duruyordu.

Hoş geldiniz. Geçin içeriye sizi bekliyordum diye karşıladı…

Taner iyice şaşırmış, neler olduğuna bir anlam vermeye çalışıyordu. Selim ve Sevda gülümseyerek el ele içeriye girmişlerdi bile ve Elvan’ın geleceklerinden haberi vardı. Demek o yüzden saatine sıkça bakıyordu diye içinden düşündü…

Sevda Taner’in yanına gelip, nasılsın Taner diye gülümseyerek sordu.
—Hoş geldiniz Sevda şaşkınım şuan ve yanındaki arkadaşınla tanıştırmayacak mısın beni ilk kez görüyorum. Bir erkek arkadaşının olduğunu bilmiyordum diye yanıtladı…
Bu Selim sevdiğim ve uzun süredir ayrı olduğumuz kendi aramızda nişan kıydığımız nişanlım…

Taner şimdi daha da meraklanmıştı. Elvan’ın yurtdışına giderken ona gitmesinde ve orada okuması için yardımcı olan arkadaşının adı da Selim’di. Bir tesadüf olmalıydı…

Aralarındaki kısa sohbeti Elvan araya girerek bozmuştu. Ayakta mı konuşacaksınız böyle geçin şöyle sıkışın bir yerlere oturun. Uzunca sohbet edeceğimiz saatler var önümüzde diyerek gülümseyerek Sevda’nın kolundan tutup yatak odasına doğru götürdü… Şimdi salonun içinde Selim ve Taner yan yana oturmuş birbirlerine bakıp söze nasıl başlasak diye içlerinden geçiriyorlardı. Sessizliği Selim bozdu.

Taner ben seni tanıyorum. Sen beni ismen duymuş olmalısın. Elvan ile yurtdışına giden Selim benim. Elvan orada okurken ben tedavi oluyordum. Aslında konuyu ilk baştan sana anlatmalıyım. Sizin Elvan’ın buradaki buluşmanıza gelirken bende vardım yanında ama sen beni hiç görmedin. Otobüs otogara girdikten sonra ben otobüsten geç indim sen Elvan’la uzaklaşıp gitmiştin. Ben o aralar Elvan aracılığıyla Sevda ile tanışmıştım. Bende onunla buluşmaya gelmiştim. Sonrasında Sevda ile birbirimizi sevdik ona durumumdan bahsettim ve tedavi olmak için yurtdışına tekrar çıkacağımı anlattım. Her şeyimle beni kabul etmişti. Aramızda nişanlandık ve bunu sadece Elvan biliyordu. Ondan sonrasını biliyorsun zaten. İşte böyle, beni yanlış tanımanı istemiyorum diyerek sözlerini bitirdi.

Taner nefesi kesilir gibi dinlemişti ve şimdi ne diyeceğini bilemiyordu. Bir ara Elvan’ın onu aldattığını bile düşünmüştü. Ağzından sadece iki kelime çıkmıştı.

Kahve içelim mi?

—Selim gülümseyerek “neden olmasın” diyebildi.

“Kızların içeride işleri uzun gibi kapıyı bile kapatmışlar baksana, onlar çıkıp bize bir şeyler hazırlayana kadar kendi işimizi kendimiz görürüz” diyerek, mutfak tezgâhına kahveleri yapmak için ayaklanıp yürüdü…

İçeride Elvan ve Sevda koyu bir sohbete dalmış. Sevda dün gecenin nasıl geçtiğini sorup duruyordu ama karşılığında Elvan yüzü bir asılıp bir gülerken anlatmaya çalışıyordu.

Kahveler hazırlanmış şimdi konuşma sırası Taner’e gelmişti.

Bak Selim senin adını ilk duyduğumda, yani Elvan bana söylediğinde çok şaşırmıştım. Aklıma bir sürü düşünceler gelip yerleşmişti. O an senden nefret bile etmiştim. Şimdi buradasın ve yanı başımda bana tüm samimiyetinle olan biten her şeyi açıkça anlattın. Şuan senin hakkında düşündüklerimden dolayı utanıyorum. Ayrıca Sevda ile olan birlikteliğini kutluyorum ve buna çok sevindiğimi söylemek istiyorum.

Selim gülümsedi. “Sürprizler bitmedi daha çok şaşıracaksın” diyerek kahvesini içmeye devam etti. Taner yeniden şaşırmış, “bu kadarı fazla ama yeter beni bu kadar konuların dışarısında bırakmış olmanıza bir anlam veremiyorum” deyip kahvesinden içmeye devam etti. O an içeriden kahkaha ve sevinç çığlıkları yükseliyordu. Birbirlerine bakıp, kızlar kafayı yedi galiba diyerek gülümsediler. Kapı açılmış Elvan önde koşarken Sevda peşinde kovalarken salona daldılar. Elvan “canımın delisi bunlar evlenmeye karar verip gün bile almışlar ve bunu şimdi söylüyor bana Sevda” diye bağırıyordu. Hep birlikte salonda kahkahalar kopuyordu. Saatler ilerlemiş akşam oluyordu. Taner “bunu kutlamalıyız haydi kızlar gösterin maharetlerinizi” diye ortaya laf attı.

Karanlık nöbetini almıştır. Perdeler çekilirken hüzünlerin üzerine…

Aytekin Orhan
Kayıt Tarihi : 5.1.2015 21:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Aytekin Orhan