Elvan çiçekleri açtığında 14

14. Bölüm

Günler günleri, aylar ayları kovalayıp geçiyordu. Taner eski yaşantısına dönmek için uğraş veriyor, Elvan’ı unutmaya çalışıyordu. İşinde yüksekmiş, satın alma müdürü olmuştu. Çalıştığı şirket birçok alanda faaliyet gösteren saygın bir firmaydı. Bu yüzden işleri epeyce yoğun oluyordu. Bütün yan kuruluşların gelir ve giderlerini takip işi Taner'in sorumluluğundaydı. İşini severek yapıyordu.

Akşamları iş çıkışı evine dönerken alışverişini yapıp evine giriyor, bir kaç kadeh rakı içip evde bilgisayarın başında vakit geçiriyordu. Önceleri arkadaş grubuyla dışarıya gezmeye çıkmayı çok severdi ama artık bundan keyif almaz olmuştu. İçine kapanık ve içsel dünyasında yaşamak daha huzur verici geliyordu.

Bir kaç ciddi ilişki yaşamış olmasına karşın sonunu getirmeyi becerememiş, en son Elvan ile birlikte ileriye dönük planlar kurmuştu ama şimdi Elvan yoktu. Nerede olduğunu, nasıl yaşayıp okuduğundan bile haberi yoktu. Kendi kendine düşünüp dururken, uzun süredir çalmayan kapısı çaldı. Saat 22.00 erkendi. Yerinden kalkıp kapıyı açtı. Karşısında alt komşusu Sevda duruyordu.

İyi akşamlar Taner
-İyi akşamlar Sevda
İçeri girebilir miyim?
Tabii buyur gel. Kusura bakma ev dağınık malum bekâr birisinin evi böyle oluyor.
—Önemli değil. Nasılsın. Aynı apartmandayız ama bir türlü kaç zamandır karşılaşıp konuşamadık seninle...
İşlerim çok yoğun. Evden işe, işten eve mekik dokunuyorum.
—Elvan’dan bir haber aldın mı?

Sadece adını bile duyması heyecanlanmasına yol açmıştı.

Hayır, hiçbir haber yok. Senin en yakın arkadaşındı. Hiç konuştunuz mu? Bir şeyler biliyorsan benimle paylaş lütfen.
—Sevda yüzünü eğdi. Yok, beni de hiç arayıp sormaz oldu diye cevap verdi. Sesi titrek bir şekilde.
Taner Sevda'nın bir şeyleri bildiğini o an anladı fakat çok üstelemedi.
—Benim gitmem gerekiyor. Bir haber alırsan bana da söyle Taner. İyi akşamlar.
Elbette. İyi akşamlar Sevda.

Şimdi Taner bir ışık yakalamış, kendisini bunu nasıl çözeceğini düşünmeye vermişti. Sevda bir şeyler biliyordu.

-Işık süzülür en karanlık köşelere, yürek aydınlık olsun...-