gece sızıyor gözlerime
bu evren benim değil
kaldırımları ülkem yaptım
tek derdim sonbaharın üzdüğü
yapraklara basmamak
'derdim günüm
ölsem desem
nasıl duyarım ağaçların hışırtısını'
kızıl bir yaprak dağıldığında ellerimde
saçlarının topraksı tadı gelir aklıma ya
kaldırımlarda gezinen bakışlarım
yaprakların arasında aranır durur
ağlayışlı suskun anlamsızlığını
'bu mu derim bu mu
hayat koca bir kaybetmek korkusudur
ellerinle dokunmasan
ölümü bilir miydi hiçbir ağaç'
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 04:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/20/ellerinle-dokunmasan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!