Ellerinden tuttum geri bıraktım

ellerinden tuttum.
ellerini kibarca geri çekti.
ellerini bıraktım.

ellerinden bir daha tuttum
ya ne yapıyorsun diye beni azarladı
kimseler duymasın görmesin o halde diye
ellerini bırakmak zorunda kaldım

ellerinden bir daha tuttum
olmaz delimisin ben kimsenin elini tutmadım hiç dedi.
inandım onu haklı buldum kendime kızdım.
bir zaman sonra ellerinin güzelliginden kenidmi alamadım
bir kez daha ellerini tutmak istedigimde
ellerinde yabancı bir eli gördüm.
bana aşkın sevdanın kutsallıgını anlatan bu kız
istanbulun göbeginde aşkını gezdiriyordu
bu saatten sonra kimsenin aşkına sevdasına inanmadım güvenmedim
beni en çok seven yine benmişim
kimsenin elini tutmayı denemedim.