Elleri kirli çocuk Şiiri - Hatice Ak

Ayağında lastik terlik,
Başparmağı çorabından fırlamış
Elleri kirli çocuk, sırtında kâğıt torbası
Ve dünyanın onca yükü gözlerinde…

Gel çocuk diyorum,
Şu bizim kovaları boşalt çuvalına
Aslında Vilayetin emri var
Atık kâğıtlar her ay toplanacak
Taraflarından…

Çocuk yüzüme baktı, gözlerime,
Sorguladı içtenliğimi ve emin oldu,
Samimiyetimden
Aldı kâğıtları, döktü çuvalına,
Makamıma davet ettim oturdu karşıma
Bir çayımı içer misin? Diye rica ettim,
Yanında ufak tefek ikramlarla
Önce ellerine baktı, sonra ayağına
Çorabından dışarı taşan başparmağına
Yüzü pembeleşti, anladım ki utandı...

Olsun; sen utanma çocuk dercesine
Baktım gözlerinin içine, gülümsedim
Kirli olan ellerin yıkanır, paklanır
Yüreğin temiz senin, akça pakça
O da karşılık verdi, aynı tonda
Sundu dostluğunu sınırsızca...

Şimdi benim de bir dostum var
Karşılık beklemeyen,
Gözlerinin içi gülen, küçücük yüreği
İşlenmemiş bir inci kadar güzel
Seni çok çok seviyorum,
Ellerinin kiri, alın teri olan dostum lütfen yine gel…