Ellere Soruyorsun Şiiri - Sinan Karakaş

Sanırım ki sen beni, hala tanımıyorsun,
Ondan mı bilmiyorum, beni aramıyorsun,
Şöyle bir fırsat versen, kendimi bir anlatsam,
Benden soracağına, ellere soruyorsun,

Sensin hayatın kendisi, seni sevmekte bu can,
Sen olmazsan dolaşmaz, bil ki yüreğimde kan.

Nedensiz olur mu hiç,aşkla geçen uğraşlar,
Söyle kim sevebilir, boşa mı akar yaşlar,
Kalbimin her zerresi, görüşüne amade,
Bak önünde eğmişim, kıldan incedir başlar,

Sensin hayatın kendisi, seni sevmekte bu can,
Sen olmazsan dolaşmaz, bil ki yüreğimde kan.

Dünyamın odağısın, mıknatıs oldun bana,
Çekimine girmişim, koşmaktayım ben sana,
Yüreğine sor beni, ne olur biraz dinle,
İnan ki yazılmışım, o tertemiz anlına.

Sensin hayatın kendisi, seni sevmekte bu can,
Sen olmazsan dolaşmaz, bil ki yüreğimde kan.

Seni tanımamışken, dünyayı bilmemişim,
Senden başka birine, gönlümü vermemişim,
Seni sevebilmeye, adamışım kendimi,
Seni tanıyana dek, inan ki gülmemişim.

Sensin hayatın kendisi, seni sevmekte bu can,
Sen olmazsan dolaşmaz, bil ki yüreğimde kan.