Elinde Kağıt Kalem Şiiri - Kasım Kobakçı

İlki çılgın sevdalı,
Elinde kağıt kalem,
Hep şiir yazar,
Ve bir kadını resmeder,
Avuçlarında buruşuk bir mektup,
Öpüyor ve ağlıyor.

İkinci deli Tanrı'ya kin besler,
İnançtan, dinden,
Bütün gün küfreder,
Kadınları yarattığı için,
Kocaman elleri var,
Bir tutuşta gökyüzünü paramparça edecek,
Gardiyanlar onu bıraksa.

Üçüncü çılgın fakirlerden biri,
Gözleri cam gibi boş, mavi gözler,
Dört yıl önce bir yangında,
Sevgilisi yanmış,
Dayanamadı, çıldırdı.

Dördüncü deli aklı başında,
Belli ki, hayalleri ömrünü tüketmiş,
Dünyanın gidişatını beğenmez,
Bu yüzden ona deli dediler.