Bulutların sıkışmaya başladığı o an, bir pencere açtım ikimize.
Gökyüzü, deniz, güneş hepsi bir aradalar.
Bir de senin için topladığım deniz kabukları, perspektifte.
Kulağına her koyduğunda, duyduğun derin ama anlamsız sesler kadar, derin ve anlamsızım sana.
Ne yaşanmışsa yaşanmış, ne yollardan geçmişiz, takılıp düşmüşüz,
Çocuklardan farksız ağlamışız, ağlatmışlar, yıpratmışlar.
Beklemişiz, gelmiş belkide.
Bilmeden acıtmışız.
Bakıyorsun pencereden, gördüklerin çok kısa.
Düşüncelerinse en az benimkiler kadar uzun.
Sen de, ben de biliyoruz oysa.
İmkansız bir aşk bu imkansızlıklar içinde yarattığımız.
Zor olan birşey var, senle benim dışımda.
İmkansızlar bize göre değil.
Neden böyle bakıyorum sana?
Bilmem, belki de elimde değil.
Kayıt Tarihi : 15.10.2012 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kadiri](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/15/elimde-degil-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!