Sabah yürüyüşümde yolumun üstündeki portakal ağaçları çiçeklerini çoktan dökmüş , küçücük portakalları oluşmuş bile...
İğdeler de çiçeğini çoktan uçurmuş.
Ihlamurlar tam gençlik çağında, her dalı çiçekli... O temizliğin ferahlığını anımsatan kokularıyla sarışın sarışın gülümsüyorlar...(Bana öyle geliyor)
İsterdim ki bir dal koparıp eve getireyim... Ama olmuyor işte. Dünyanın en ferah , ana şefkatini anımsatan kokusuna; iğde çiçeğinden bile fazla alerjim var.
Karşıdan seyrettim uzunca. O rüzgarda salınan iki renkli yaprakları:
Uçları güneşten sararmış saçlarını, yenice yıkamış... Işıl ışıl parlayan bir kız çocuğunu, anımsattı yine bana.... Gülümsedim kendime
Biraz daha yürüyünce baktım cevizler de meyveye durmuş...Nar çiçekleri çıldırmış sevinçten... Kıpkırmızı
Bahar veda ediyor... Yaz; o kız çocuğu gibi sarışın başını uzatıyor zamana ...
*Zaman!* dedim...Dur durak bilmeyen haylaz bir oğlan çocuğu...
Daha geçen gün ay karanlığa kalmıştı da, kendimi öksüz bir çocuk gibi görmüştüm...
Yeni bir ay doğmuş çoktan, en zarif hilalinde...
Farkına bile varmamışım.
Eve dönerken bizim sokaktaki ulu okaliptüs ağacına yaklaştığımda;
_Ah o tanıdık koku... Ah o, 10'lu yaşlarım...!
Gölgesinde, nefeslendiğim ulu ağaçım....!
Hepsi gelip oturdu yüreğime...
Her ne kadar okaliptüs bir bataklık ağacı olsa da , bu ağacın sokağımızda olmasından çok mutlu oluyorum. Onun kokusu Nenemi anımsatıyor.
Nazilli'deki *Şiirin Evler Mahallesini bilen bilir... Benim çocukluğumda, orada her evin önünde bir artezyen olurdu. Sulak bir alandı. *Altı bataklık* diyorlardı.O yüzden hep Okaliptüs dikilirmiş.
Nenemim Bahçesinde de kocaman olmuştu. Baharda altına koyduğumuz masada nefeslenirdik. Hep derim ya *kokuların da anısı vardır...*
Okaliptüs kokusu nenem sanki.. Ondan mıdır, bilmem... Onun kokusu bana şefkatli davranıyor. Hatta daha rahat nefes almamı sağlıyor.
Gelirken iki dal kopardım. Yazarken yanı başımda duruyor.
Ara sıra uzun saçlarını okşuyorum. Kokusu elime siniyor...
Hani gül kokulu insanlar vardır ya... Her selamlaşmada yüreğine gül kokusu siner... Kendi uzaklaşsa bile kokusu sende kalan...
Öyle işte...
DOST KALEMDEN
Nenem Kokulu Okaliptüsler
İki dal kopardım
Hep yanımda duruyor
Okaliptüsler
Ben okşadıkça
Ellerime siniyor
Nenem kokusu
Uzun saçları
Sarılıp sarmalıyor
Şiir yazarken
Nenem emsali
Şefkatli davranıyor
Bilmem nedendir
___OSMAN AKÇAY
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 27.5.2020 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Corona Günlerinde bir sabah .. Bunlar bu zor günlerde yazmaya çalıştığım denemelerim.Kaybolup gitmesin diye kaydettim. Anı niyetine. Çok sık paylaşım yaptığım için sizleri fazlaca meşgul etmekten çekindiğim için yorum kısmını kapatmıştım. Bazı incelikli arkadaşlarım yorumlarını mesajla ilettiler.Onlara çok teşekkür ediyorum. Bir şiir dostum da benim yazımın bir bölümümden duygulanarak ,haiku yazmış .Nenem adına çok mutlu oldum.Ben hikayesi yazılanların unutulmayacağına inanırım. Haiku okumayı çok severim. Ama bir türlü yazmayı beceremedim. Bu güzel armağanı yazıma eklemek beni haliyle çok mutlu etti. Teşekkür ederim Dost Kalem . Yolunuz hep açıkolsun.
