Sen hep uzaklardaydın Elif hanım
Dağlar vardı aramızda
Uçsuz bucaksız yollar vardı.
Ah bir bilsen Elif hanım
Hâla aklımda o kömür rengi gözlerin,
kıvır kıvır saçların...
Mavi kareli gömleğini özenle astım dolabıma
üstü kirlensin istemedim.
Fotoğrafımızı bile yatağımın baş ucuna
koydum...
Ve sen Elif hanım
Öyle eğme başını
Gözlerine yaş kondurma sakın
Sen hep gül olur mu Elif hanım...
Kayıt Tarihi : 1.9.2021 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu șiirimi canım kuzenim Elif Bal'a yazdım. Seni çok ama çok seviyorum ❤️ Benim kıvır kıvır saçlı naif kuzenim sen hep gül hep mutlu ol olur mu? Tabiki Bertan eniştemi de unutmadım, birlikte geçireceğiniz daha nice güzel seneleriniz olsun inşallah 😊💕
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!