ilk kim çizdi bu çizgileri
kim karar verdi nerede durulması gerektiğine
koskoca dünya ayrılıyor da parçalara
ben ayıramıyorum ufacık kalbimi
kalbimin sınırları yok
kol kola girmiş
onca nedensiz çatışmalar
acıtmak için birbirimizi
vur kaçlar en derinden
kapatmak için son'a açılan kapıları
ne zaman bir bulut yanaşsa
yağmur bırakmak için memleketimin mavi gözlerine
aklıma gelir eski yağmurlar
buluşturan bizi tek şemsiyenin altında
öpüşlerimiz kaçamak
ve bahanesiyle yağmurun
İlk defa sağır olmadığım için üzüldüm,
O sözü senden işittiğim zaman.
Kör olmadığıma lanet ettim,
Gözlerinde kendimi göremediğim an.
'Başkalarından duyacağına..'
Diye başlayan bombardımandan
Gün günessiz yasayamaz besbelli,
Yildizsiz kaldim gecelerin içinde.
Sür gözünü merhem yap gözlerime;
Kör oluyorum ben isiginin içinde.
Sevdan geldi bahçeme kondu,
Ne tenin değdi tenime bir daha,
Ne de bakabildim gözlerine uzun uzun
o günden sonra.
Evinin ışıklarıyla bakıştım sen yerine,
Yollarım hep sana çıktı çıkmazlarda,
Bir dünya kurdum senden habersiz,
hayat güzelmiş(!)
yalan!
güzel olan sensin
Hayat sen varken güzel!
Ama yoksun;
ve sen yokken
Çocukken oynadığım parklar,
Bindiğim bisiklet,
Ve yediğim şeker kamışları
Hepsi ama hepsi figuran senaryoma dahil..
Başrol oyuncusu ben'im
Senaryoyu önceden okumadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!