büyüdün artık!
işte bir bardak çay.
sakın su katma,
katma ki ağzın yansın,
büyüdüğünü anlayasın...
Biryerlerde mi kaybettim sevgileri?
Yoksa hiçbir zaman olmadılar mı?
Adını bile anmaya korkuyorum artık korkularımın,
Yıldızlarım kayarken yüreğimden
Dilek bile tutamıyorum onlar için
Çaresiz gökyüzünden inerken güneş
susuzluğumda buldum seni
buğulu camlara yazarken adını
titrerdi ellerim, konuşamazdım
bir düş düşerdi dudaklarıma
sensiz ama sen kaynardı avuçlarımda
ne benim gücüm vardı seni taşıyacak kadar
ayçiçeğim;
dön yüzünü bana doğru,
güneşin benim.
bak nasıl yaktım kalbimi sevdanın kızıllığında,
nasıl serdim ışığımı yollarına,
ben karanlıklardayım;
emektar bekçisidir gece
el değmemiş günahların
sokaklar sakin ve sessiz
saklar gibi tüm yasakları
uyuturken seni yağmur sesiyle
kırık dökük bir hayat benimkisi
hep bir şeylerden kaçış
bir yerlere sığınmadan
belki yorulur yürek bu saklambaçtan
korkuyorum
koru beni aşktan
ağlayabilseydim;
eksik kalan duygularla yanan
kalbimin sıcaklığında,
hissedebilseydim sevgiyi
tek bir yağmur tanesinde
ve yaşayabilseydim
Sen ve Ben;
Birbirine geç kalmış iki yolcu
mecburi yaşayan,
Karşılaştığımızda tüm seferler bitmişti
BİZ'e giden,
Biletlerimiz tükenmişti.
Ne diyeceğimi bilemiyorum..
Gitme diyeceğim;
Gideceksin biliyorum.
'Yarınımız yok be bitanem'
Gelme bir daha diyeceğim ama
Korkuyorum,
Kalemime küstüm dedim, dayanamadım.
Kalbimde yine sancı; yazmaya başladım.
Yandıkça yazdım, yazdıkça ağladım.
Duygulu olsunlar diye şiirleri de ıslattım.
Düşünürken el ele verdik kalemimle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!