Elif Erdem 2 Şiirleri - Şair Elif Erdem 2

Bazen dalıp gidersin mahşer-i aşk nârında
Kavuşmak nasip midir vuslatın baharında?
Acı tebessüm kalır dudağın kenarında
Dem vuran geceleri kandildeki şeme sor
Hüznün o girdabında müptelayı gama sor

İçerimde kabına sığmayan nâr-ı aşk var
Ne zaman kaynamaya kalksa benliği yakar
Görünenin ardında berzah olur sekr-i sır
O vakit ki gelir de dünyeviden akl çıkar

Mabedimin sahrası aşk-ı hakikat oldu

Kırılgan bir ömre esir olunca
Verilen her söze kanarmış yürek
Kirpiğin ucuna yaşlar dolunca
Yazın ortasında donarmış yürek

Yaralı gönlümün can kafesinde

Sükût düştü artık dilime..
Yüreğim mahzeninde kelimeler fırtınaya tutulurcasına savrulup çarpıyor kalbim kıyılarına..
Ne zaman durulur bu amansız alabora bilmem..
Ne zaman vurulur bu yenilginin satır başı bilmem..
Ne zaman ben,benliğime kavuşurum onu da bilmem..

Ey toprağa damlayan kanı ateş fam hüzün!
Cennetin rayihası senin o nurlu yüzün
Askerlik rütben değil senin mukaddes izin
Yaz şairim tarihe geçsin eşsiz mealin
Sen Türksün dünyalara sığmaz senin hayalin

Yıldızları süpürüp gökyüzünden,
ay’ı söndürdüm..
Gecemi aydınlatmasınlar artık..
Virane olmuş gönlümün enkazını
bıraktım uçurum boşluğuna..

Sürgüne uğrayınca içimin sen yarası,
söküldü dil kemiklerim yerinden..
Hazana uğradı buğday sarısı hüzünler..
Beklenilmeyen vedalar ilişince dudaklara yürekte ince sızı olup kanadı usul usul..

Akıl çaprazında kalmış

Ey Hüzün Peygamberi!Benim yetimlik yanım
Asr-ı Saâdet’deki münezzeh olan şanım
Canânımsın Ey Nebî!Canımdan öte cânım
Âlemlere nur olup gönderilen Sultanım

Ey kurumuş çölleri cennetle sevindiren!

Ey Şanlı Türk Ordusu!Çıktığın yol muazzam
Korunaklı deftere işlemez bir an cüzzam
Segah perdesindeki makamındır o hüzzam
Hûlar ile inecek yeryüzüne atlılar
Kalkın ayağa kalkın bizim Ulubatlılar

Yine yağmur vuruyor pencereme..
Buğusu üzerinde bir sevda fısıldıyorum usulca nefesimden arta kalanlarla..
Soluklandıkça,gözlerim yokluğuna mühürlenip buz tutuyor içimin sen yarası..

Ben miydim hayalini sevdadan üzerime giyinen?