Ah Elif duruşlum,
Vâv yüreklim
Ben ruhumun mahseninde, yürek dolusu sevgi
Baharlar dolusu aşk
Dudak dolusu buseler biriktirirken sana
Sen sırtını döndün bir anda.
Denizler caydı yataklarından
Yola koyuldular ardın sıra
Mavisiz kaldı kainat, yaz ortasında.
İsmin harf harf vururken dudaklarımın kıyısına;
Susup yutkunuyorum
Sanki bütün rüzgarları içmiş gibi,
Bir fırtına başlıyor iç dünyamda
Kasıp kavuruyor önüne gelen ne varsa
Sonra bir köz düşüyor;
Ormanlar küle dönüyor
Ve yangın sıçrıyor yüreğimin odalarına
Sen sırtını döndün ya;
Kayıtlardan düştü destansı aşklar
Bir bir vuruldu kahramanlar.
Unutuldu bir anda Şirin'ler, Ferhat'lar,
Ne Mecnun'lar kaldı ne Leyla'lar.
Ah yüreğimin ince sızısı
Ah ömrümün zarif acısı
Hayat üzerime ölümü saldığından bu yana
Daha sıkı sarıldım vuslatıma
Çıkmaz yollara sapsam da ara sıra;
Bilerek
Kendimi kendimde kaybediyorum,
Bütün yollarımın sana çıkacağını biliyorum,
Bekliyorum yol ağzında.
Ah Elif duruşlum
Vâv yüreklim
Ben avuç içlerimde kader çizgisine yeni yeni halkalar eklerken senin adına
Sen yola koyuldun
Genzinde, babamın ardıç kokusuyla getirdiğin çocukluğumu da alıp yanına
Sen sırtını döndün ya;
Şehrimin gök kubbesi üzerime yıkıldı
Mavi bir kefen sarıldı ruhuma
Bütün güvercinler ağır yaralı
Serçeler göç hazırlığında.
Kayıt Tarihi : 10.5.2016 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden elif duruşlum daha dingin daha rahat bir halet-i ruh ile yazıl-a-mamış doğrusu merakımı cezbetti.
Hepmi vuslata hasret bu elif ,hepmi kaçan kovalanır kaabilinden bir kovalamaca mevcut şiirin ana temasında.
Tamam ama siz, ruh mahseninde yürek dolusu sevgi,baharlar dolusu aşk ve dudak dolusu buseler biriktirirken,neden sırtını dönsün size elif duruşlu ?
Yani ne oldu yada ne olmadı ki,böylesine güzel duygular beslerken,neden sırtını dönsün muhatap ?
Sonra denizler caysın yataklarından,mavisiz kalsın kainat ve ismi harf harf vururken dudaklarına susuvermek,ne kadar zor olur.
Daha sonraysa,bir kıyamete dönsün tüm kainat ne destansı aşklar kalsın yeryüzünde ne ferhat kalsın ne şiirin,ne mecnun kalsın ne ne leyla,yani unutulsun tüm aşk sözcükleri,ama yine elif duruşlu arkasının dönünce yaşansın tüm bunlar.
İyide neden,bende bunu sorgulamdan edemeyeceğim,neden arkasını döndü elif durşlu,Nimet hanım siz,ne ettinizde arkasını döndü elif duruşlu,ve size bu harika mısraları yazmak kaldı ?
Öyle güzel, öyle naif duygular eşliğinde, adeta bizlere destansı bir masal güzelliğinde anlatıvermiş,Nimet hanım tertemiz duygularını.
Bakın hayat diyor Nimet hanım,üzerime ölümü saldığından beri,daha çok sarıldım vuslatıma diyor,yani bizlere adeta bir yol haritası çiziyor ve aslında bize diyor ki,siz diyor elinizdekilerin kıymetini kaybetmeden önce bilin,bakın eğer kıymetini bil-e-medeğiniz zaman benim gibi acılarınız dilinize vurur,ve işte böyle şiirler yazarsınız arkasından diyor.
Ama yineden sanki geri dönmesi içinde bir ümit besliyor içinde Nimet hanım,yoksa neden bütün yollar sana çıkıyor ve kendimi kendimde kaybediyorum desin.
Hem sonra tüm serçeler göçe edecek,tüm kumrular ağır yaralı
kalacak ve babasının ardıç kokulu çocukluğunu alıp giden,gittiği yerde hep kalacak değil ya.
Ha unutmadan serçeler hiç göç etmezler diye biliyorum ben ama,varsın olsun Nimet hanım serçelerede yol vermiş olsun,elif duruşluyu küstürdüğü gibi.
Ne diyelim Nimet hanım,umarım elif duruşlunun tez günden gönlünü alırsınız,bu şiirdekilerde tatlı bir anı olarak kalır.
Kaleminiz yine adeta çağlamış
değerli şairemiz,kalem size çok yakışıyor,lütfen siz yazmaya devam edin
beğenniyle okudum
Sen sırtını döndün ya;
Şehrimin gök kubbesi üzerime yıkıldı
Mavi bir kefen sarıldı ruhuma
Bütün güvercinler ağır yaralı
Serçeler göç hazırlığında.'
Müthiş bir şiir... Böylesine etkili dizelere ne yazılsa az sevgili kardeşim... Gönülden kutluyorum... Duygulu kalem... Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (37)