Elektrik Şiiri - Turgay Yürük

yağmur yağıyordu kentin tellerine
elektrik tellerinde elektrikli bir hava vardı
toprağa düşmek için çırpınıyordu birşey
tellerin etrafında kent
ne güzeldi
uzun binalar
kıvrılan yollar
nemli sokaklar
kurumuş caddeler
kentin ortasında tellerin üstünde bir hayat vardı

yağmur yağıyordu sırılsıklam
farkında değildi şehir
elektrik tellerinde gerilim vardı

ne güzeldi
cam fanuslarımız
korunur muyduk?
saklanır mıydık?
kendimizden başka saklayacak birşeyi yoktu
şeffaftı ve elektrikliydi

yalnız ait olduğumuz tel üzerinde dolaşırdık
havaya
toprağa
suya
karışmak için çırpınırdık
iş yapar
güç üretir
enerjimizi tüketir
bir cam fanus içinde yanar
yakılırsak ak kora dönerdik

halbuki iki ıslak su damlasının kaçacağı hiç bir yer yoktu