Çok insanları, birçok dertlerini dinledim,
Dertleri benim oldu, dertlerime ekledim.
Anlatılan birdi, yüreğimde bin hissettim.
Derdime dert demeyi kendime yediremedim.
Geceleri yatıp gündüzleri uyanıyordum!
Uyuyanları düşünüp, gece uyanıyordum.
İnsanın durumlarını, her saffada okudum,
Nefsime zulmetmeyi kendime yediremedim.
Ne Hocayım nede Hacı dümdüz yol alıcı!
Bulamazsam ot yerim yemem haram acı!
Bazen kızarım söz yukarı dümdüz giderim!
Elbise emanet yırtılırsa bilmem nasıl dikerim!
Kayıt Tarihi : 24.7.2014 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!