Elazığlı Mustafa Kaya Şiirleri - Şair El ...

o resimdeki sen
o sessizlik
o baygınlık
ve hayalini kurup ta yitirdiğin
o güzel duygular.
ve yitirme acısıyla

sıradan bir gündü
sırtımı yasladığım çınar
düşündürdü
büyüdüğümden beri
zaman çok hızlı
ömür dehlizlerimden

ne çok ayrılıklar
yaşamışım ne çok uzaklıklar
üst üste yığılsa ömrüm,
ve bulutların sırtındaki zaman
zordu zor….

güneş battığında
yaramaz bir çocuk gibiyim
odanın her köşesinde
cezalandırılmışım..

dudaklarımdan ve yanaklarımdan,

eğer.,
acılarımdan arta kalan
bir nefesim kalırsa,
içime ateşler koyup geleceğim..

sessizce büyüttüğüm çiçekleri

ben sonsuzdum,
sonlu olmayı ben istedim.
ben ölümsüzdüm,
ölenleri gömerdim.
barış,sevgi,mutluluk yurdunu ben çiğnedim
pusular kurmayı,

haziranın yirmidördü
şipşirin gecekondumuza ayak basıyoruz
bu kez yetişiyoruz kiraza
annem..
hoş annem..
yine bana yapacaklarımı

süzülüp kaybolması gibi
bir martının maviliklerde,
hayatı dolu dolu yaşayan
bir oğlum var benim de.
derin mavilikler sarar şimdi onu
alışamadım uzaklığına yavrumun

sert yağmurlar vursun
başımı
alıp götürsün beni
sel
bir daha kımıldamasın
yüreğim

Kokulu silgi


ne güzel açardı gün seninle
ve ne güzel kokular alırdık biz
kıskanırdı bile deniz