Ardından bakmayı unuttuğum çok şey var.
Ama onlarda arkalarına dönüp bir kere olsun,
bakmadılar bence..
Bakmış olsalardı hissederdim..
Su dökmedim ardından diye mi temelli gitti mutluluk bilmiyorum ama,
Arkasına bakmadı diye kırgınım anılara..
Hep benim sebebi ziyaretlerim oldu..
Neyin burnu büyüklüğüdür sormak istedim hep, yağmurlu günün hüznüne sarılan yersiz kedere.
Ardından bakmayı unuttuğum çok şey var.
Ama onlarda hiç "heyyy" demediler..
Her pist diyene baktığımdan değil ama; pist deseydi nefesinden tanırdım huzuru..
Hep benim pişmanlıklarım oldu.
Neyin gizemidir hep sormak istedim; dünün ve bugünün aynısı gibi duran yarına..
Ardından bakmayı unuttuğum çok şey var..
Ama onlard....
06012014
Kayıt Tarihi : 23.1.2014 22:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir yılı geride bırakmanın hüznüyle sarıldığım kalem bana el salladıklarımı hatırlattı ve bir yılın ocağında ilk nefsimi pişirdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!