El Bile Sallamadın Şiiri - Hüseyin Erdoğan

geçen akşam üzeri
tren istasyonunda gördüm seni
yağmur çiseliyordu
sığınmıştın saçaklar altına
oracıkta bekliyordun tek başına
anladım ki tren rötarlı geliyordu
ben de bir başka köşede
hayranlıkla seni izliyordum
aylar sonra olsa da
seni yeniden görebildim diye
sevinip duruyordum
saçların yine
benim sevdiğim gibiydi
değiştirmemiştin rengini
benden sonra da
hiç kestirmemiştin değil mi?
pardesünü yeni almıştın galiba
çimen yeşili ne de yakışmıştı sana
çok zariftin yine eskiden olduğu gibi
ellerimi uzatsaydım senden yana
yeniden tutar mıydın acaba?
sakın hayır deme bana
ne olur beni yıkma bir kez daha
ben böyle kararsızlık içindeyken
sana gelsem mi? gelmesem mi? derken
tren gelip alıp götürdü seni
el bile sallamadın tren hareket ederken
birlikte paylaştığımız mutluluklar adına
bir kez bile olsa da neden dönüp bakmadın geri?
11.05.2005