El Şiiri - Serkan Alakuş

Nefsime yenik düşmeyeceğim, avazım çıksa da bağırmaktan
Sesimi de kısmayacağım bıkıp, usanmışlık saklı dudaklarımda
Bir demlik çayın yanında ufak sedalar bırakacağım kulaklarına
Beklemek ne zor şeymiş bombalanmış bir şehrin duraklarında

Ben o gemi gelecek diye denizlere uzanıp boğulmaktan bıktım
Kafatasında bekleyen boş serseriler tarafından soyulmaktan
Dünya kadar derdim varken yetmedi mi birini de sen yıktın ?
Neden ben sende kimliğimi ararken benliğim yok olmakta ?

Mutluluğu bulabilir misin yaşamadan, zirvesinde doruklarında
Gökyüzünü hissedebilir mi tenin dokunmadan ak bulutlara
Sevmeyi yaşayabilir misin kapalı bir kutuya yalnız hapsolarak
Sen dalımda yaprağımken, şimdi bana el oldun sessizce koparak