EL
küs müsün
dargın mısın
kırgın mısın bana ki
öyle el gibi
uzak durur
buğulu bakarsın
söyle nolur
bu şehrin
bütün sokaklarına
yağmurlar yağdırıp
arındırsam
ardından
bağışlayan güneşle
ısıtarak
gökkuşağına boyasam
gökyüzünü
barışır mıyız ki
kabahatim
bırakıp bırakıp
gitmelerde miydi
hırsızın mıyım yoksa
çaldığım şey
yüreğinden bir parçaysa
çok üzgünüm ama
iadesi mümkünsüz
geri veremem
sımsıkı köklenmiş
en derin yerlere
çıkarmaya
zulüm gerek
zulümden öte
ölüm gerek
değil mi ki
faniyiz bu dünyada
konuğuz nasılsa
hadi ver elini
yeni tanışır gibi
bitsin bu
lüzumsuz zulüm
a gülüm...2.12.2015
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/el-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!