El Şiiri - Debraj Siyah

Sonsuzluğa düşüyorum ellerimi birakip elleri tutarken. Ellerini arıyorum boşlukta sürtünüp parçalanırken ellerim. Ellerin avuçlarının icinde elleri. Ellerim yalnızlığın soğuğunda. Titriyor ellerin hasretin eşiğinde. İsyan ediyor ellerim ona, ellerin koynundayken elleri. Kopuyor bileklerimden ellerim. Kan döküyor arkasından damarlarım. Sararıyor damarlarım ayrılığına ellerimin. Büzüşüyor kıyıya vurmuş balık cesedi gibi bedenim. Düsüyor sonsuzluğa ellerim, üşüyor onsuzluğa. üşüyorum ölüme. ölüm hissediyorum. Kırılıyor dizim, kan gölüne dönmüş boşluğa kapaklaniyor bedenim. Açılıyor yelken gibi elsiz kollarım. akıyor sonsuzluğa bedenim...