Hayallerimi, bir avuç, susuz çorak toprak parçasına ektim...bekliyorum.
Birkaç damla düşsün bulutlardan, filiz versin diye...
Kadermidir ki, meteoroloji son bin yılın, en kurak mevsimin de olduğumuzu söylüyor..
Ulan diyorum gökten gül yaprağı yağar benim kafama taş düşer.
Kafamın içinde nöronlar, davul döver.
Altın kafese koyduğum bülbül bile, son nağmelerini şakır.
Hangi yolun yorgunuyum, üzerimdeki bu yük ne?
Dedemin, kırık dökük radyosundan, kırık dökük nağmeler yükseliyor.
Bir günün son demlerini yaşarken...
Aklımda bir soru..
Yeni gün doğumuna, çok mu var??
Kayıt Tarihi : 2.4.2021 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!