1-
Sen hangi mevsimsin
Yüreğin güneş, gözlerin yağmurlu
Saçlarında bahar, ellerin ayaz
Hüznün dindiği gecenin canlı yüzüne
Bir çift dudaklarını uzatırken
Yıldızları gökten düşüren
Hangi mevsimin çiçeğisin
Kokusu yüreğe dokunan
2-
Hüznü geceden kalma
Sabahlara meydan okuyor
Yalnızlığını geçiştirdiği şiirlerle
Çok sevdiğinden uzak
Aynalara kendini anlatıyor
Aşk diyor aşk yaşanılası
Yaşarken hazzını duyumsadığı
Gözlerinden süzülenlere aldırmaksızın
Yaşadıklarını anımsıyor…
3-
Söylerken kolay, yaşarken zordur özlemek.
Yüreğinde besleyip büyüttüğün kuşlar kanatlanır, uçup gider özlediğine ve sen bunu yaşarsın. Adına da özledim dersin. Dilin dönmez özlemenin tarifsizliği karşısında özledim dersin. Yüzlerce şiir yazarsın, yazdığın olarak kalır içine giremezsin. Özledim dersin yürek dolusu sarılırsın özlediğine, mesafeler kaybolup gider özlemenin getirdikleriyle… Özledim dersin, özlendiğini bilerek özleyerek. Özledim…
Şimdi aşk gecenin en kuytu saatlerinde
Dokunurken uzaklardan esen bir rüzgâra
Kanatlarını çırpıp uçup düşerken sevdiğinin yüreğine
Bir rüyanın içinden çıkıp gerçeğini yaşamak istercesine
Şiirlere anlatabilmek özlemenin getirdiklerini
Şimdiler içinde şimdiyi yaşamayı istemek
Kayıt Tarihi : 30.8.2015 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/30/eksiktiler-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!