Seni tanıdığımda kullanılmış yapraklar gibiydin
Sanki bana yer yoktu ben sadece senin boşluklarında küçük notlardım hayatında
zaten sende beni küçük bir not kağıdına bırakıp gitmemişmiydin kaybolsamda umrunda olmuycakmışcasına
Büyüyorum bak kendi yapraklarımla küçük küçük notlarla büyük yaralarla
ve her seferinde sana yer bırakıyorum boşluklarımı doldurursun diye sen şimdi okuyorsunya bilmiyorsun
ama eksiklerim var yıpranmış ve yırtılmış yapraklarım
ben çünkü o yaprakları bazen bir adam için sofra bezi bazen bir çocuk için uçak yapıp gökyüzüne attım ve bazende göz yaşlarımı akıttım
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta