Adını her duyduğumda içimde bir sızı beliriyor artık.
Gülüşünle aydınlanan günler şimdi karanlığın tam ortasında kaldı.
Sensizliğe alışmak değil de,
sana alışmışken birden yoksun olmak koyuyor en çok.
Sanki sesin hâlâ kulağımda fısıldıyor:
“Ben hep buradayım…”
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta