Ekrem Şama Şiirleri - Şair Ekrem Şama

Bindokuzyüzkırklar döneminde Türkiye,
Ağalık davası...Köy ayrılmış ikiye...
Köyün ortasından çekilmişti bir duvar,
İki ağa için ayrı cami çeşme var...
Sofra başındadır, ağa iftarı bekler,
Nihayet bir seda gelir: 'Allahü Ekber...'

(((Her insan topluluğunu liderleri ile birlikte çağırırız.
Ayet:17/71)))


Bize yutturmayın hiç bunu,
Bunlar köhnemiş çöl kanunu,

Türkiye’m ortalarında, yatırmışlar alta,
Etrafı leş kargaları, ellerinde balta,
Sanki bu günler için beklemişler yıllarca,
Sevr’e göre alabilmek için birer parça...

Şu sivri burun, adı mı, Kumkale,
Orası da bir başka Çanakkale..
Buraya kadar gelir Anadolu,
Burada vahşet sahneleri dolu;
Kumkale'deki istilacı Fransız,
Barbar savaşçı, insafsız vicdansız...

Ah sen rezil sigara!
Hiç verdirmedin ara.
Yırtarak parça parça
Bıraktım defalarca,
Başladım tekrar tekrar.
Verirdim kesin karar;

Ekin ekmek,
Birkez yemek...
Dostluk ekmek,
Bitmez yemek...

01.09.2006

Kimine tarihtir, kimine gelecek,
Taşını kazmayla söksen kim bilecek?
Allah'ım ver bana! Rabbena hep bana!
Dua buysa eğer, sonu tez gelecek...

İstanbul dünyanın hakiki cenneti,

Yılların aktörü, meşhur, hala popüler…
Meyhaneye girdi, ona çevrildi gözler.
Giderken masasına doğru adım adım,
Çelimsiz bir genç:
…………….-Abi Timuçin'dir adım…
Benim için çok çok önemlidir bu konu,

İç çamaşırına sararak sarımsağı,
Yerleştir evine, oluşsun gönül bağı.
Yeni evimizi nazardan korumalı,
Giriş kapısına asmalı bir at nalı.
Yeni doğmuş bebek korunmalı nazardan,
Mavi bocuğunu, almak gerek pazardan.

CESARET

Sabah uyanınca, olurmuş pişman,
Akşam cesareti, alkolden alan;
Sabah uyanınca, olurmuş düşman,
Akşam cesareti, el-kol dan alan…