Sana durulanmış kelimelerle sesleniyorum.
Yüreğimin virane sonbaharında
En güzel çiçekleri kurtardım, sana geliyorum.
Ekmek kokan bir coğrafyada
Tek eksiğin çiçek...
Çünkü yıkıntılar bırakılmış manzarana...
Biliyorsun, yaşamak için ekmek yetmiyor.
Ölmeden, seni aşkla barıştırmaya geliyorum.
Hüseyin Özdemir 2
Kayıt Tarihi : 2.12.2024 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!