Zannetme her acı, sana zulümdür.
Doğmaya en büyük mana ölümdür.
Bu söze nişan ki benim halimdir.
Bak ta hissedar ol benim kıssamdan,
Neler devşirmişim -izle- zamandan.
Beni vatanımdan çekip aldılar.
Evvel diri diri iken gömdüler,
Güneşte hayli aç susuz koydular.
Ayağım' biçtiler, başım' dövdüler,
Iki taş ardına katıp ovdular.
Buzda bıraktılar, suda boğdular,
Hem ters düz ettiler hem yoğurdular.
Alevde yaktılar, nihayetinde,
Onca işkencenin bittiği yerde,
Pişince beni bir nimet saydilar.
Yere düşsem öpüp başa koydular.
Bildim ki kıymetim, yükümden imiş,
Çekiç bilmez demir, dökümden imiş.
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Ali Tortum](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/01/29/ekmek-50.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!