Ekmek Şiiri - Edip Onar

Sarhoş kader
Ne demeye getirdin
Beni bu dünyaya
Anlamadım
Hakkım yok belki
Sana küsmeye
Ya da
Çekip gitmeye
Lakin sitemim var
Bende bıraktığın
Bütün var oluşuna
Azıcık
Bir kuş yüreği kadar
Mutluluk çok mu?
Etopya da
Bir parça ekmek
Orta doğuda
Kansız tek bir gün
Ne çok şey
Ne karşılanamaz
Bir istek
Oysaki
Bütün var oluştan
Bir gün çok mu?
Gerisi sizin olsun
Öncesi sonrası
Tadına varırım
Beklide
Ekmeğin
Güneşin
Huzurun
Ne çok gördünüz
Elimdeki ekmeği
Üstümdeki güneşi
Yüreğimdeki
Daha farkına
Varamadığım varlığımın
Mesela orda ki
Çocuklar gibi
Bir gülebilsem
Hayır onlar gibi değil
Sadece bu gün ölmesem
Yanmasa bedenim
Nepal ile
Ufacık bir hayal
Kurabilsem
Ölümün dışında
Mesela neydi mutluluk
Yaşamak anne kucağında
Üstüne solsa nefesi
Ne güzel değil mi?
Kanlı memelerde ağzım
Üstelik nefes almıyor
Annem
Bu sondu
Emdiğim sütün
Soluduğum havanın
Şimdi başka bir alemde
Keyif çatıyorum
Ufacık beynim paramparça
Hayallerimden
En çok merak ettiğim
Oyuncak neydi anne
Oyuncak değil
Ekmek
Karın doyuruyormuş
Diye duydum
Sadece duydum
Verseler
Barut kokar
Kan kokar
Hayallerim
Hayal ettiğim
Her şey
Ekmek ne kokar anne
Kokmuş bedenimde
Hayalini kurmakta zorlandığım
EKMEK.