Ekimse tenha
Olmadik seyler birakir yerinden sökülüp giden künye
Cünkü herkesin hayati digeriyle yasadigindandir
Irmak caglar götürür bizi
Ömrümüzü hoyrat rüzgarlar sürükler eser savurur
Ekimse bize de ugrar,
Seni beni hancerler belki derin mavi yahut tane tane kizilcik
Güzelligi öze boyanmis ve kokusu aska sinmis bir cicegin sonbahar sizisiyla
Daha ne yasadimki garipliginin kivrim kivrimlari
Bir ince cizgiyi sürdügü yolun izinden yamacindan
Kuslar ucar zaman gecer perdelerde pencerede sis duman
Bilinmedik bir sanci tutar böylelikle ikimizi
Durduk yerde calar calmaz saat, demek ki yolcuyuz
Yolunsa aksi tersine,
Bakar durur uzaga yaina kuzulara kuslara evlere ocaklara
Gittigi her yere yalnizligini götürürken
Ugrun öte tiren cigliklari
Eylül / 21
Kayıt Tarihi : 1.10.2021 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!