Varsa Yüreğin Şiiri - Mehmet Necip Özmen

belki
tutsak olup bir yürekte
belki
avuçlardan kayıp gitmek
nedensiz belli belirsiz
biri olmak uçuş böceğince
ayıran şanssızı
ayıran gümüş mavisi çiçeğinden
bu değil mi
ayıran

seç
o
çok önemli zamanlarından bir dilimi
birazcık feragat
göreyim
o kadar mı büyük olur gurur

anların toplamını yap
ne beklenir bundan
deme
sonra ekle
iki avuç açıp ister toprağa ister göğe
değil midir ki rahmetler sevgiye
sevgiden yüreklere
yüreklerden sevgiliye

takdimi bir defacıktır Tanrının
öyle ya
uçup gidecek kadar
hafif
duymayacak kadar
sağır
tutunabildiğin kadar
ağır

tüy kadar tutsaklık
tutunulamayan sevginin
dallarıdır

sıyrılıp etten kandan
ki
o vakit aşk

elemdir göbek adı
o yandan bu yana
bu yandan oyana bekler sabrı
ayrı düşüp nice nice
ıraklarda yürekler
yinelemek değil midir ki
sevgiyi

yinelemek bir daha
içip an an kahır şerbetini
bitmesin
bitmemecesine son kezler
bir daha son kez

yeniden gibisin
eskilerden sıyrılıp gelen
seç bir zaman dilimini
bir senden
bir benden
kaybolan geçmişin demlerin
bas mührünü
çıkmamacasına geleceğin

öyle bir dilek tut ki
eğer varsa yüreğin

16 ocak 2009 Denizli