Kalk Eflâtun sevda gelmiş kapımıza !
Kuş uçmaz kervan geçmez gönlümde şenlik var.
Bak sol yanıma, herzamankinden daha gür yanıyor...
Kalk hadi Eflâtun at üzerinden toprakları, uyan berzahtan ne olursun benim için
Gelinlikler sana ağlar yıldızlar sana parlar her gece bilirsin
Gece gibi gözlerinle kalksan gecemi gündüz etsen
Bir tutam toprakla omzunda gelsen, bak hâlâ gözyaşlarım dün ki gibi taptaze üzerinde ki toprakta...
Bilmem belki her gece yanı başında saatlerce ağladığımdandır ıslak toprağın
Kalk hadi Eflâtun gün düğün günü, sevda günü; ahh benim gönül gülüm soldurdular mı seni?
Dikenlerine dahi aşıkken kopardılar mı seni Eflâtun ?
Hangi deli rüzgar kopardı tanelerini söyle ona eseyim
Seni benden ayıran fırtına yine gelse, sende gelsen, o deli rüzgar saçlarını savursa gönül bahçeme
Ben artık görmez işitmez bir köle olmuşum mezar köşelerinde
Son seslenişim bu Eflâtun, ama bekleyişim hiç bitmeyecek
Bulutlardan insen, pencerelerden toplasam seni tane tane
Ben kuru toprak değilim ki düşesin bedenime, ben kana susamış insanoğluda değilim incitmem kanatlarını gel nolursun.
Daha kaç şiir yazayım sayılı gördüğüm gözlerine, daha kaç asır ağlayayım elveda deyişine?
Kayıt Tarihi : 29.10.2022 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)