Efendi Şiiri - Feridun Eren

EFENDİ

İçimde hiç hava yok
Beni nasıl bırakabildin
Benim bu durumumda
Puslu, kurtlu belirsiz bir dünyanın tam orta yerinde

Vicdanen yoksunmuşsun
Peki ya bana bir şeyler olursa, ya korkarsam kara kediden, ya ulu orta haykırırsam
Sanki ben, bir bilinmez divane oldum
Farz etki, kendimden geçtim de uyanamadım kollarında

Her şeyimden vazgeçtim senelerce
Kör bir kuyunun dibine attım kendimi de çıkamadım
Çıkamadım çoktandır, üzülürmüydün
Yoksa kaderinde bu bela varmış, der geçer miydin?

Seni sonradan kendini aptallaştırmış efendi
Beni kapı eşiğinde bekle, demiştim asırlar öncesinden
Bileyim ki beni çok sevdiğini
Senden dolayı, geçenlerde serçelere gülmüşlüğüm var

İkindi vaktim senin yüzünden ellere düştü, duyunca kahroldum
Artık tüm işlerimi tesadüflere bırakıyorum
Çalışmıyorum dünyada ve tüm gezegenlerde
Ama bir türlü tutmuyor açtığım fallarım

Ben olmuyorum, gönlüm bir türlü olmuyor
Ya kahrolası gözlerim, bir türlü dünyaya doymuyor
Bana bir sesi sağlam bir mucize gerek
Belki geç belki erken

Feridun eren