bir mum ne ışıklar saklar
şu kısacık ömründe
hani akşamların o mayhoş saatlerinde
kendinle kalırsın ya
ve her anında yaşarsın ya sevdanın
en güzel dakikalarını
özlemlerim çığ olup taşarken yüreğimden
ve her bir hücresinde
sen diye düşerken doruklardan aşağılara
sen uzaktaydın..
gelecek miydin gözlerimin aydınlığına
bilmiyorum…
aslında yalan söyledim sana
yanındaki gölgen
ben olaydım diye
bilmem
belki o an özlediğim içindi
belki o an seni istedi yüreğim
çeşme başında gördüm bir güzel
zülüferin önüne düşer
eğildim bir yol tutam dedim
benim sevdiğim var dedi,uzak eyle
gülüşü vardı gülden öte
Bu derece yanarken gözler
Yüreğim gidenlerin kavgasında bugün
Sevdakar eylemlerin sloganında ellerim
Ve bir ömür hıncında hayallerim../
Giderken ardından bir umutla
Beni tanıyormusunuz
Hani yeryüzünde ki umutsuzlukların,
İnsan kıyımına neden olan..
Sonra kişiliklerin en kahpe hali..
Var ya! İşte o...
Sevmek ölmekle başlar sevgili
Sen hiç boş odanın duvarlarına
Nedensiz ve boş boş baktın mı
İç geçirdin mi geceleri yalnız kaldığında
Yada tırnaklarınla parçaladın mı geceyi
Adını yazmak istemiyorum artık
Beyaz sayfaların,
Masum hücrelerine
Yok edemesem de seni yüreğimden
Atamasam da sarılışlarını
Yazmak istemiyorum artık
Acıdır bin yıllardır yürekleri kör karanlıkların içinde yakan..
Ne kaynağı belli..ne yolu..öylece çekersin işte..
Kader gibi..
BEN olarak yaşananların içinde kalıp..,
BENLİKlerden bihaber yaşayarak zamanın hiçliğinde..,
BİR olma isteğiyle çırpınmak değil midir sanki anlamı..
Bugün hasret çekerken yüreğim
En olunmazlara karşı
Ve kaybolurken gözlerim
Yarınların kahreden sabahlarında
Gelecek her yeni gün ışıltısı
Ölüm gibi soğuk bana artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!