Gün gelir..,
Bir şafak vakti
Açtığımda gözlerimi yeni gelen güne
Aklım gözlerinde..
Aklım yüreğinde hep..
.........
Yüreğim sana itiraf ediyorum
Kalleş bir günün
Bela bir saatinde attığım için
Seni yangınlara
Affet beni
Hep kaçtım aslında seni acıtmaktan
Sevmeye başlayınca birini
Gözler hep yar yolunda olurmuş
Bir ses
Bir ayak sesineymiş
Gözlerinin haykırışı
Sevdam neredesin sen..
Bir ses duyuyorum
Uzaklarda belki
Belkide yanımda,bilemiyorum
Umudu çağırıyor yüreklere
Her günün doğuşunda
Kulaktan kulağa fısıldayarak geçiyor
Yaşanmaya değecek,
Ne varsa şu kısacık hayatta
Sonu hep,
Sen sen sen../
Varsa eğer bir yerlerde umut
gündüzlerime sığdıramadım bir türlü seni
önceleri ne çok hoşlanırdım
senle konuşmaktan
ne zaman ki adın,sevda oldu yüreğimde
ne zaman ki gözlerin kazındı yüreğime
yanında olmak istedim hep
Bir yanım hüznün kara pençeleri arasında
Daldan dala konan kuş misali
Nereye gitsem,
Ne yapsam,
Ve neye baksam içimi acıtan şeylerle dolu
Nasıl olur bilmem bu işin sonu
Geçmişindeki el değmemiş umutlarına
ne oldu şimdi..
haykırışlar..
isyanlar...
kula kul olmuş
insancıklar mı oldu şimdi..
Umutsuzluğun, katran karasının laneti gibi
Yüreğinde dolaştığı zamanlarda,
Ve gitmek istediğinde bir gün illerimden yâd ellerine
O kocaman yüreğinde ki sevdalara güven sevgilim..
Umut yapabildiklerindedir..
Karakavruk bir yüzün ilk göz ışıltısında
Aradım ellerinin sıcaklığını..
Şimdi..şimdi sözlerim dingin bir isyan bağırtısı..
Ve ellerim..çığlık çığlığa haykıran bir yanardağ şimdi..
Akıp gidiyor hiç bilmediği bir yöne doğru..
Cehennem yangını gibiyse eğer hasretlik..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!